Monday, July 21, 2014

ΚΥΝΟΦΙΛΙΑ

Όχι άδικα, στο διάβα των ετών, επιβραβεύτηκε με τον τίτλο του "καλύτερου φίλου του ανθρώπου". Ανατρέχοντας μάλιστα στο παρελθών , η ιστορία αναφέρει αμέτρητες περιπτώσεις βασιλιάδων, στρατιωτικών, πριγκίπων & κατακτητών που είχαν πάντοτε στο πλευρό τους τουλάχιστον ένα ζεύγος σκύλων. Αρχαία Κίνα, Μηδοπερσία, Ασσυρία, Αρχαία Ελλάδα,  & τόσοι άλλοι πολιτισμοί παραθέτουν πληθώρα προσώπων που ήταν κυριολεκτικά εξαρτημένοι από τον "έμπιστο τους φίλο". Ίσως μάλιστα αυτό το χαρακτηριστικό γνώρισμα, που διέπει τις περισσότερες των ρατσών , να είναι το κυρίαρχο όλων...Αυτό που παρέχει απλόχερα τη δυνατότητα, πέρα από το να "δεθεί" μαζί του, να το αγαπάει: Η εμπιστοσύνη. Ένα στοιχείο που πλέον κινδυνεύει να εξαλειφθεί, ακόμα και ανάμεσα στις ανθρώπινες σχέσεις . Κι όμως, τόσο καταλυτικό και απαραίτητο, για την αμοιβαία ικανοποίηση,την ανιδιοτελή αγάπη, και την αίσθηση πληρότητας και ευφορίας...Σε πάρα πολλές περιπτώσεις μάλιστα, μετά από κάποιο απότομο χωρισμό, εμφάνιση ψυχοσυναισθηματικού τραύματος η και εξαπάτησης, συχνά οι άνθρωποι βρίσκουν καταφύγιο ( η τουλάχιστον έτσι νομίζουν ) στην αγορά κάποιου σκύλου.

          Αποτελεί όμως αυτό το ορθό κριτήριο  για μία τέτοια κίνηση?









Στο σημείο αυτό βέβαια είναι ζωτικό να σημειώσουμε πως η κάθε ράτσα είναι προικισμένη με ταδικά της,ιδιαίτερα &πιθανότατα ξεχωριστά χαρακτηριστικά-που την διαφοροποιούν από κάθε άλλη.Γι’αυτόν ακριβώς το λόγο μάλιστα,αν ο υποψήφιος αγοραστής κρίνει πως  επιθυμεί ένα σκύλο συγκεκριμένης ράτσας,είναι υποχρεωμένος (όντας ευσυνείδητος) να πληροφορηθεί τα πάντα γι’αυτήν προτού προβεί στην αγορά της.Κι αυτό γιατί,πράγματα που είναι φαινομενικά ξεκάθαρα &πλήρως κατανοητά,μπορεί ν’αποτελέσουν πολύ μεγάλη παγίδα!Ας εξετάσουμε για παράδειγμα την ράτσα των “bull-terrier” &κάποιες συνήθειες των εν λόγω ζώων...Φαινομενικά μέν αθώες-επί της ουσίας όμως άκρως επικίνδυνες:όταν ένα “bull-terrier” περιστοιχίζεται από ξένα άτομα ή από άλλα ζωντανά,γυρίζει απαξιωτικά το κεφάλι του προς άλλη κατεύθυνση,κοιτάζοντας «λοξά» &ξεκινά να χασμουριέται.Ολοένα &εντονότερα...Κάτι τέτοιο,στα μάτια του οποιουδήτε ανυποψίαστου,φαντάζει σαν ένδειξη κόπωσης ή &υπνηλίας.Στην πραγματικότητα όμως,το συγκεκριμένο σκυλί κάνει εκείνη την στιγμή επίδειξη της γνάθου του,προειδοποιώντας όλους τους ξένους γύρω του πως η παρουσία τους είναι απλά ανεπιθύμητη!!!&πως άν αποπειραθούν να επιβληθούν,είτε στο ίδιο είτε στον ιδιοκτήτη του,θα βιώσουν περίτρανα την δύναμη των μοχθηρών,πανίσχυρων σαγονιών του (1250 kg)!!!Για την ακρίβεια,η συγκεκριμένη ράτσα σκύλων &αυτή των “pit-bull” (δύναμη γνάθου 1500kg) αποτελούν τα δύο από τα τρία πλάσματα του ζωικού βασιλείου που διαθέτουν το χάρισμα του «ψαλλιδωτού δαγκώματος» (υ.γ.το τρίτο είναι το «puma»)-καταλλαμβάνοντας με κάθε τους δάγκωμα διπλάσια επιφάνεια σάρκας από το προσεχές τους θύμα...Συνεπώς,γίνεται πλέον προφανές πως οι προαναφερθείσες ράτσες σκύλων απαιτούν ειδική μεταχείριση (απαγορεύεται να κυκλοφορούν ελεύθερα,επιβάλλεται η χρήση στηθόλουρου-μέγιστου μεγέθους 1,5m κ.α.) &σαφέστατα υποχρεωτική εκπαίδευση.

Ας επανέλθουμε όμως στο θεμελιώδες  ερώτημά μας-είναι δηλαδή ορθολογική η απόφαση αγοράς ενός σκύλου ώς υποκατάστατο μιας ανθρώπινης παρουσίας?Η απάντηση λοιπόν είναι ξεκάθαρα ΌΧΙ!!!Οι σημαντικότεροι λόγοι είναι οι εξής:1)άπαξ &βρεθεί,αργά ή γρήγορα,ο αντικαταστάτης του (της) πρώην,το ζωντανό θα παραμεληθεί,θα εισπράξει πιθανότατα άδικη,βίαιη κακομεταχείριση &εν κατακλείδι,θα πεταχτεί αδέσποτο στον δρόμο...2)Στην περίπτωση που ο αγοραστής διοχετεύσει κατ’αποκλειστικότητα την αγάπη,την φροντίδα,το ενδιαφέρον &την στοργή του προς το σκυλί,θ’αναπτυχθεί μια μεταξύ τους σχέση κάθε άλλο παρά υγιής...

Άλλοι επιπρόσθετοι παράγοντες που επηρεάζουν την αγορά ενός σκύλου είναι η ανάγκη για αίσθηση ασφάλειας,η φύλαξη κάποιου εξωτερικού χώρου,η προστασία κάποιας οικείας,η συντροφικότητα που μπορεί να χαρίσει σε παιδιά μικρής ηλικίας,ακόμα &το “showing-off” που κάνουν πολλοί ιδιοκτήτες σκύλων της κατηγορίας βαρεών-βαρών...Η πραγματική δέ,ρεαλιστική προσέγγιση της ενδεχόμενης αγοράς από την πλευρά του υποψήφιου αγοραστή,οφείλει να είναι η εξής:να αντιληφθεί πως πρόκειται να είναι ισόβια αφοσιωμένος απέναντί του.Να του συμπεριφερθεί σαν επιπρόσθετο μέλος της οικογένειας,όντας υποχρεωμένος να το θρέφει τακτικά &σωστά,να του παρέχει την κατάλληλη ιατρική φροντίδα,να το βγάζει βόλτα τουλάχιστον δυο φορές την ημέρα (μαζεύοντας πάντοτε τα περιττώματά του σε ειδικό σακουλάκι) &ασφαλώς,να το βοηθήσει να γίνει φιλικό προς τους συνανθρώπους του αλλά &προς τα γύρω του ζωντανά...

No comments:

Post a Comment